DOYA DOYA

Ben sevmenin mahkûmu, kaderimin sürgünü
Ayağımdaki prangalarla, hatalarımın esiri
Etrafımdaki parmaklıklarla, zamanın tutsağıyım

Kendi benliğine hapsolmuş çaresiz ruhum.
Ne yaman bir çelişki içinde kaybolmuş,
Sesimizi duyuramayınca kağıda sarılmış,
Gözyaşlarımızı kalemimizin mürekkebi yapmıştık.


O mürekkeple yazmaya devam ediyorum
Sen üzülme, hayata inat hayallerimizi paylaşıyorum
Şu birkaç satırda doya doya özgürlüğümüzü yaşıyorum…

Küçük BEN

Fotoğrafım
BIR BEN VARKI BENIM ICIMDE BENDEN ÖTE BENDEN ZIYADE...

Bana KATLANANLAR