DEĞERSİZ ADAM

Güneşin yanında karanlığın koynundayım

Yazın ortasında hala montlayım

Üşüyorum…

Hayal değil gerçeklerle yaşamaya

Azmetmişim bir daha aldatılmamaya

Kararlıyım…

Duygularımın esiri olmuş

Şu genç yaşımda yaşlanmışım
Yorgunum…

Birden geri dönüp bakıyorum

Aslında kaçan zamanı kovalıyorum

Ümitsizim…

Şimdi ise herkesin yaralarına bakıyorum

Merhem değil sadece tuz basabiliyorum

Çaresizim…

Yinede ileri bakmaya çalışıyorum

Beraber adım atacak kimse bulamıyorum

Yalnızım…

Sahil kenarında yıldızlarla dost oluyorum

İnan denizle bile konuşuyorum

Korkuyorum…

Ne değersiz bir adammışım…

Herkesten değil kendimden kaçıyormuşum…